چشم اندازها و چالش های فرمولاسیون های آرایشی پایدار
محصولات آرایشی پایدار به گونه ای طراحی شده اند که کمترین تأثیر ممکن را بر محیط زیست داشته باشند. با این حال، برای توسعه چنین محصولاتی نیاز است تا به زنجیره تولید به شکلی جامع تر نگاه شود. به عنوان مثال، «ارزیابی چرخه عمر» (LCA) ابزاری است که با اندازه گیری تأثیرات زیست محیطی احتمالی، اطلاعاتی درباره پایداری هر محصول ارائه می دهد. این فرآیند شامل بررسی استخراج منابع طبیعی، فرمولاسیون محصول، تولید، استفاده و در نهایت دفع آن می شود. مرحله طراحی فرمول در این فرآیند نقش کلیدی دارد، زیرا به شکل قابل توجهی بر سایر مراحل تأثیر می گذارد.
این مقاله مروری دارد بر جنبه های مهم در طراحی فرمولاسیون محصولات آرایشی پایدار و به چالش هایی که تولیدکنندگان در توسعه این محصولات برای بازار حساس و دقیق امروز با آن مواجه هستند، می پردازد. همچنین، نکات و ایده هایی برای غلبه بر این چالش ها ارائه می دهد.
جنبه های محصولات آرایشی پایدار
مینیمالیسم:
مینیمالیسم اولین جنبه ای است که باید در طراحی محصولات آرایشی پایدار به آن توجه شود. به عنوان یکی از بزرگ ترین روندهای سال ۲۰۲۳، مینیمالیسم پوستی یا «اسکینیمالیسم»، با پیوند پایداری در روتین های مراقبت پوستی و ترویج زیبایی طبیعی تر شکل گرفت. هدف این جنبش کاهش استفاده از محصولات متعدد در روتین های مراقبت پوستی و انتخاب گزینه های چند منظوره است که همان مزایا را ارائه دهند.
به همین ترتیب، فرمولاتور های محصولات آرایشی باید مواد تشکیل دهنده فرمول ها را به طور استراتژیک انتخاب کنند تا تعداد ترکیبات را تا حد ممکن کاهش دهند، بدون اینکه اثربخشی و ویژگی های محصول دچار مشکل شوند. فرمول های مینیمالیستی همچنین دارای فرآیندهای تولید کوتاه تری هستند و انرژی کمتری مصرف می کنند؛ در برخی موارد، پردازش سرد نیز قابل اجراست که گزینه ای بهتر محسوب می شود. علاوه بر این، فرمول های ساده تر می توانند هزینه ها را کاهش دهند، زیرا مدیریت مجموعه مواد اولیه محدودتر خواهد بود.
مثال های خوب از محصولات مینیمالیستی، محصولات جامد هستند. این محصولات به صرفه جویی در مصرف آب کمک می کنند که به نوبه خود می تواند هزینه ها را کاهش دهد، زیرا آب ممکن است ۶۰ تا ۸۰ درصد از ترکیب یک محصول را تشکیل دهد و حجم بیشتری از محصول برای حمل و نقل تولید کند. تفکر مینیمالیستی در بسته بندی نیز صادق است، با راه حل هایی که از مواد کمتر و طراحی ساده تر استفاده می کنند.
منشأ مواد اولیه:
دومین جنبه، منشأ مواد اولیه است که باید بر منابع تجدیدپذیر و حفاظت از حیوانات تأکید داشته باشد. محصولات پایدار اغلب شامل مواد طبیعی، ارگانیک و وگان هستند که بسیاری از آن ها پیش تر از نظر منشأ، سمیت و یا قابلیت تجزیه پذیری ارزیابی و تأیید شده‌اند. در حال حاضر، چندین نهاد تأیید کننده برای مواد طبیعی و ارگانیک وجود دارند، که هر کدام معیارهای خاصی برای صدور گواهینامه دارند. بنابراین، توجه به برچسب گذاری اهمیت دارد، زیرا بسیاری از مواد با مهر تأیید مشخص می‌شوند تا اصالت گواهینامه و دستورالعمل های مرتبط با آن را نشان دهند.
برچسب های مختلف محصولات پایدار شامل موارد زیر هستند:
- لوازم آرایشی طبیعی: به طور کلی، این محصولات از مواد طبیعی یا موادی که منبع و فرآوری آن‌ها طبیعی باشد، تشکیل شده اند. مواد طبیعی بدون واکنش های شیمیایی استخراج، جمع آوری و پردازش می شوند تا به عنوان ماده اولیه استفاده شوند. مواد با منشأ طبیعی شامل موادی هستند که از طریق واکنش های شیمیایی از مواد طبیعی فرآوری شده اند.
- لوازم آرایشی ارگانیک: این محصولات شامل مواد طبیعی حاصل از کشاورزی ارگانیک هستند که در آن استفاده از کود های شیمیایی، سموم دفع آفات، تنظیم کننده های رشد و افزودنی ها مجاز نیست. همچنین استفاده از ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی (GMOs) و تابش اشعه در این محصولات ممنوع است.
- لوازم آرایشی وگان: محصولات وگان فاقد هرگونه ماده با منشأ حیوانی هستند و بر روی حیوانات آزمایش نمی شوند. برچسب گذاری در اینجا نیز اهمیت دارد؛ به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۳، انجمن گیاه خواران برزیل (SVB) مهر تأییدی ایجاد کرد که محصولات وگان موجود در بازار را شناسایی می کند. برای تولید محصولات وگان، ضروری است که تولیدکنندگان از تأمین کنندگان مدارکی دریافت کنند که ثابت کند مواد اولیه بر روی حیوانات آزمایش نشده اند.
جایگزین های پایدار
جایگزینی برخی مواد سنتی مورد استفاده در لوازم آرایشی، با گزینه های پایدار تر ضروری است و این امر از طریق تحقیق و نوآوری قابل دستیابی است. میکرو پلاستیک ها یکی از این مثال ها هستند. این ذرات به طور معمول غیر محلول در آب، کوچک تر از ۵ میلی متر و به عنوان لایه بردار در محصولات آرایشی یا تمیز کننده دندان در محصولات بهداشت دهان استفاده می شوند. به دلیل اندازه کوچکشان، به راحتی می توانند در رودخانه ها و اقیانوس ها تجمع کنند و تهدیدی بالقوه برای محیط زیست و سلامت به شمار روند. به همین دلیل، بسیاری از برند ها میکرو پلاستیک ها را با مواد معدنی غیر آلی یا مشتقات گیاهی، مانند دانه های سلولزی و هسته ها، جایگزین می کنند.
با این حال، میکرو پلاستیک ها ممکن است تنها ذرات جامد نباشند. پلیمر های مایع و نیمه جامد در لوازم آرایشی مانند عوامل رئولوژیکی، تشکیل دهنده های فیلم و نرم کننده ها نیز ممکن است در این دسته قرار گیرند. این موضوع به شدت مورد بحث است، اما فرصتی برای نوآوری در فناوری هایی فراهم می آورد که این عملکرد ها را به شکل طبیعی تری ارائه دهند.
در جستجوی روزافزون برای جایگزین های پایدار در فرمولاسیون های آرایشی، شاهد همکاری بین شرکت ها هستیم. نمونه ای از این موارد همکاری شرکت هِنکِل با شِل است که قرارداد پنج ساله ای برای جایگزینی مواد اولیه فسیلی مورد استفاده در تولید سورفکتانت ها با موادی از منابع تجدید پذیر امضا کرده اند.
فرآیندهای بیوتکنولوژی به طور گسترده ای برای دستیابی به مواد اولیه پایدار استفاده می شوند، زیرا ظرفیت تولید بالایی دارند و انرژی کمی مصرف می کنند. از طریق بیوتکنولوژی، مواد اولیه سنتزی اکنون می توانند به عنوان مشتقات طبیعی ایجاد شوند. یک نمونه جدید، رتینولی است که توسط شرکت Givaudan معرفی شده است و بر اساس گفته شرکت، اولین رتینول ۱۰۰ درصد طبیعی در بازار است. این ماده از طریق تخمیر تولید شده و سپس با آنتی اکسیدان های طبیعی ترکیب می شود تا پایداری آن تضمین شود.
یکی دیگر از فرآیندهای قابل توجه برای دستیابی به مواد اولیه پایدار، «آپ سایکلینگ» است. استفاده از موادی که از مواد طبیعی دور ریختنی مانند پوست میوه ها، دانه ها و تفاله قهوه تهیه می شوند، از ایده زیبایی چرخه ای حمایت کرده و از منابع موجود حداکثر بهره را می برد. این مسیر فرصت های بسیاری برای نوآوری فراهم می کند، زیرا محصولات آرایشی باید علاوه بر پایدار بودن، عملکرد و ایمنی خود را نیز حفظ کنند.
روش آپ سایکلینگ توسط چندین شرکت از جمله برند بریتانیایی UpCircle مورد استفاده قرار گرفته است. این برند در ۴۰ کشور حضور دارد و از ۲۰ ماده بازیافتی در مجموعه محصولات خود برای مراقبت از صورت، بدن و اخیراً مو استفاده می کند.
موانع در زمینه پایداری
با وجود پیشرفت هایی در توسعه فرمولاسیون های آرایشی پایدار، همچنان چالش های متعددی برای غلبه بر آن ها وجود دارد. برای برخی مواد، مانند نگهدارنده ها، عطر ها و کیلیت کننده ها، یافتن جایگزین های طبیعی که عملکرد و سازگاری مشابهی با فرمولاسیون ها داشته باشند، دشوار است. علاوه بر این، مواد طبیعی ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند یا ظرفیت تولید کمتری نسبت به مواد سنتزی داشته باشند، که این موضوع جایگزینی آن ها را برای شرکت ها سخت تر می کند.
نکته قابل توجه دیگر این است که بازآفرینی مزایای حسی مواد سنتزی با مواد طبیعی دشوار است. به همین دلیل، فرمولاسیون ها باید با ایجاد بافت های متفاوت، محصولاتی پایدار تر طراحی کنند. به عنوان مثال، شامپوی جامد تجربه حسی مشابهی با شامپوی مایع برای مصرف کننده فراهم نمی کند. بنابراین، آگاه سازی و آموزش مصرف کننده درباره مزایا و بافت های متفاوت فرمول های پایدارتر اهمیت دارد.
در مورد بسته بندی محصولات پایدار نیز موانعی وجود دارد که باید بر آن ها غلبه کرد. برخی از گزینه های بسته بندی با مواد کمتر و استفاده از منابع تجدید پذیر طراحی شده اند تا بازیافت را تسهیل کنند؛ علاوه بر بسته بندی هایی که از رزین های بازیافتی پس از مصرف (PCR) تولید می شوند. با این حال، از آن جا که PCR شفافیت و یکنواختی کمتری نسبت به رزین های تازه دارد، همچنان از سوی برخی برند هایی که بیشتر بر زیبایی و اثر بصری محصولات تمرکز دارند، مقاومت هایی را تجربه می کند.
در مورد بسته بندی های بدون لایه آلومینیوم نیز، نگرانی هایی در مورد کاهش ظرفیت حفاظت وجود دارد. فرمولاسیون هایی با عطر ها، ترکیبات فعال حساس و غلظت های بالای مواد گیاهی (مانند عصاره ها، روغن های ضروری و غیره) ممکن است به راحتی بوی نامطبوع یا تغییر رنگ دهند و ترکیبات فعال آن ها تخریب شود. از این رو، استفاده از بسته بندی های بی اثر که آن ها را از عوامل خارجی محافظت کند، اهمیت دارد. بسته بندی های ساخته شده صرفاً از پلی اتیلن نیز در بازار موجود هستند که حفاظت مشابهی با بسته بندی های دارای لایه آلومینیوم اما به روشی بسیار پایدار تر ارائه می کنند.
لازم به ذکر است که جایگزینی بسته بندی های لایه دار حاوی آلومینیوم ضروری است و احتمالاً افزایش خواهد یافت. بنابراین، شرکت ها باید آزمایش های سازگاری، پایداری و بسته بندی را برای اجرای این فناوری های بدون آلومینیوم در تولید محصولات آرایشی انجام دهند. همچنین، در ارتباط با این ابتکارات، آگاهی بخشی و آموزش مصرف کننده در مورد جنبه ها و ترکیبات جدید بسته بندی برای پذیرش بیشتر آن بسیار حائز اهمیت است.
جنبش های زیبایی:
دسترسی به اطلاعات مرتبط با پایداری همراه با ظهور جنبش های زیبایی مانند «زیبایی سبز»، «زیبایی پاک» و اخیراً «زیبایی آبی» افزایش یافته است. تعریف هر یک ممکن است متفاوت باشد و در برخی موارد با یکدیگر همپوشانی داشته باشند، اما به طور کلی، زیبایی سبز به شفافیت در زنجیره تولید محصولات آرایشی با در نظر گرفتن مسئولیت اجتماعی در این فرآیند مربوط می شود. زیبایی پاک به اجتناب از مواد سمی و بحث برانگیز، چه طبیعی و چه سنتزی، که ممکن است سلامت را به خطر اندازند، شهرت دارد.
زیبایی آبی که اصطلاحی از جینی جارنو است، به عنوان جنبشی از برند ها تعریف شده است که منابع را به محیط زیست باز می گردانند و در سیستمی پایدار با کمترین تأثیر ممکن بر محیط زیست فعالیت می کنند. این جنبش تمرکز زیادی بر مصرف پس از محصولات آرایشی دارد و دفع نهایی مواد بسته بندی و فرمولاسیون آن ها را برای ارتقاء استانداردهای بالاتر در فرمول هایی که برای محیط زیست ایمن و غیرسمی هستند، بررسی می کند.
جارنو همچنین توضیح داده است که اصطلاح «آبی» در مرحله ای پس از زیبایی سبز ظهور کرد و مستقیماً به اقیانوس ها مربوط نمی شود، اگرچه یکی از جنبه های شناخته شده زیبایی آبی حفاظت و بازسازی حیات دریایی است که بسیاری از شرکت ها در این زمینه فعال هستند. در واقع، ریز جلبک ها در سال های اخیر به دلیل رنگدانه ها و پلی ساکارید هایی که تولید می کنند، مورد توجه صنعت آرایشی قرار گرفته اند. این مواد به دلیل ویژگی های آنتی اکسیدانی، مرطوب کنندگی، ضد پیری و تسکین دهندگی، علاوه بر پایداری و وگان بودن، به طور گسترده ای در مراقبت از پوست استفاده می شوند.
با این حال، کشت و استخراج ریز جلبک ها در استخرها غیرممکن است و این امر به توسعه سیستمی از زیست راکتور ها منجر شده است. این سیستم ها شرایط محیط طبیعی ریز جلبک ها را شبیه سازی می کنند و امکان تولید پایدار استاندارد در مقیاس بزرگ تر را فراهم می آورند. به عنوان مثال، شرکت سوئیسی Mibelle از این تکنیک برای تولید پودر جلبک برفی استفاده می کند که یک ماده فعال با اثر ضد پیری شناخته می شود و در برند مراقبت از پوست Botik توسط Grupo Boticário گنجانده شده است.
در رابطه با زیبایی آبی، دسته حفاظت از پوست در برابر آفتاب، اگرچه مسئولیت کامل ندارد، به عنوان تهدیدی برای حیات دریایی دیده می شود، زیرا برخی از مواد تشکیل دهنده ضد آفتاب ها گفته می شود برای مرجان ها سمی هستند و باعث سفید شدن آن ها می شوند. جایگزینی این مواد نیازمند راه حل هایی است که ترکیبی از فاکتور محافظتی بالا، حس خوشایند و کیفیت مناسب را ارائه دهند. به عنوان مثال، برند Grupo Boticário محصول Australian Gold را با همکاری یک آزمایشگاه اکوتوکسیکولوژی فرانسوی توسعه داد تا مطمئن شود که این محصولات برای مرجان ها تهدیدی ایجاد نمی کنند؛ این برند اولین برندی در برزیل بود که مهر “Reef Safe” دریافت کرد.
نگرانی درباره تأثیر بسته بندی نیز به عنوان جنبشی در زیبایی مطرح است. اولویت این جنبش جایگزینی پلاستیک با گزینه هایی است که قابل بازیافت و زیست تخریب پذیر باشند. استراتژی های شارژ مجدد (refill)، برنامه های بازیافت با نقاط جمع آوری و حتی عرضه محصولات به صورت فله در فروشگاه ها می تواند برای برند های پایدار فرصتی مناسب باشد، اگرچه برای اجرایی شدن این روش های مصرف، لازم است جنبه های قانونی در برخی کشورها نیز در نظر گرفته شود. واقعیت این است: هر چه بسته بندی کمتر باشد، بهتر است.
جنبش های زیبایی اقداماتی کوچک و بزرگ در بازار آرایشی و بهداشتی را نشان می دهند. این جنبش ها بیش از یک روند، باید به عنوان هشدار هایی برای نظارت بر اقدامات و گنجاندن روش هایی که تأثیرات زیست محیطی کمتری دارند و دینامیک بازار را به طور مثبت تحت تأثیر قرار می دهند، تفسیر شوند.
نتیجه گیری
برای دستیابی به زیبایی پایدار، یکی از بزرگ ترین چالش ها ترکیب نیازهای مصرف کنندگان با ویژگی های فنی یک محصول با استفاده از شیوه های صحیح پایداری است. برای موفقیت در این مسیر، تحقیق و نوآوری ضروری هستند، چه در زمینه محصولات و چه در خدمات. این صنعت مسیر طولانی در پیش دارد و هر دو شرکت های کوچک و بزرگ نقش اساسی در این تحول ایفا می کنند. با این حال، در نهایت این موضوع تنها به ترویج شیوه های درست در بخش آرایشی محدود نمی شود، بلکه به متحد شدن برای حفاظت از زندگی و سیاره زمین مربوط است.
منبع:
